Fragment

Hun benen hingen hoog boven het water en ze keken omhoog naar de sterren. Samuel sloeg zijn arm om haar heen en trok haar wat dichter naar zich toe. “Spijt?" vroeg hij en ze keek in zijn serieuze blauwe ogen.Ze schudde haar hoofd, aan de vlinders in haar buik te voelen had ze dat zeker niet.
Hij boog zich voorover en zoende haar lang en hartstochtelijk. En toen nog een keer. “Nu kan dat nog," zei hij en ze vermoedde dat hij doelde op het feit dat Bor zo weer kwam opdoemen.
Uit zijn zak haalde hij twee kleine flesjes.Eentje met rum en eentje met jus d’orange.
“Op je verjaardag," proostte hij met haar.
“En op ons," zei ze zacht.Hij knikte en dronk het flesje in één keer leeg. Glimlachend volgde ze zijn voorbeeld.
Het smaakte een beetje bitter.
Het was windstil en de volle maan stond recht voor hen aan de hemel. Elfy voelde de warme wind en genoot van alles. Maar voornamelijk van die veilige arm om haar heen. Opeens voelde zij zich erg moe worden. Het was ook een lange dag geweest.
Maar toen haar ogen bijna dichtvielen en ze moeite moest doen om ze open te houden, werd ze bang.“Sam ik voel me niet zo goed," zei ze ongerust. “Het is raar, ik val weg.”
Samuel sloeg zijn arm steviger om haar heen.“Komt wel goed meisje. Vertrouw me maar. Ik wil nog van alles met je beleven," zei hij zacht en drukte een zoen op haar hoofd.
“Maar Sam,” Elfy probeerde hem duidelijk te maken dat er echt iets aan de hand was.Begreep hij niet dat er iets serieus mis was? “Sam!" zei ze nog eens met heel veel krachtinspanning.
Hij trok haar in zijn armen, drukte nog een kus op haar hoofd en opeens voelde ze zich in het luchtledige hangen, een plons en ze registreerde dat ze van de toren in de gracht was gevallen.
Ze opende haar ogen en meende Bor te zien staan op een randje bij het water onder de poort. Hij keek toch in haar richting? Waarom deed hij niets? Hij redde haar altijd, waarom stond hij daar dan roerloos toe te kijken?
Elfy voelde hoe ze zich bijna niet meer bewegen kon en haar ogen niet meer open kon houden.Het groenige grachtenwater sloot zich boven haar en ze voelde hoe ze krachteloos naar de bodem zonk. Ze was niet langer in staat om zich te bewegen. Het werd stil om haar heen. Sam, dacht ze nog. ×