Fragment
Het moet erg hard waaien, denkt ze. Een harde wind en ze ruikt het zand dat er door voortgestuwd wordt. Horen en ruiken, dat kan ze tenminste nog. Zien totaal niet, en praten is er ook niet bij. Voelen ook ja, pijn voelen. Haar hele lichaam doet pijn: ze ligt in een ongemakkelijke gekromde houding op een harde ondergrond, die ook koud aanvoelt. Kou, dat voelt ze ook, hoewel de temperatuur ondanks die wind toch niet echt laag kan zijn. Tenminste als ze nog in het land is. Besef van tijd, dat is er ook niet. Ze heeft geen idee hoe lang ze hier al is. Ook niet hoe ze hier is gekomen. Herinneren is moeilijk, alles lijkt vaag te zijn.
Ze heeft dorst, en alsof iemand dat door heeft gekregen, voelt ze ineens een hand die de lap voor haar mond iets opschuift en een rietje in haar mond duwt. Water met een vreemd smaakje dat ze niet thuis kan brengen. Wordt ze gedrogeerd?
×