Fragment

In mijn binnenste voel ik mij zo verdrietig, vol schaamte en een tikkeltje berouw. Ik moet straks ook mijn vuile was met een vreemde delen, een witte nog wel. Straks zal zij meer over mij weten dan dat mijn familie over mij weet. Een voordeel is dat zij niet zal begrijpen hoe en wat voor een impact dit heeft op de waardigheid van de familie. Op verschillende vlakken heb ik hun gezicht laten vallen.
'Mijn GOD als ik daar aan terug denk kan ik mezelf wel voor de kop slaan'. Ik moet ophouden met het vingertje wijzen, ja echt wij hebben beide schuld aan wat hier is gebeurd.
“Mi opo mi kleur, hmm en Johan opo mi ai”,Ieja mang, alleen zo moet ik het zien, want het is niet anders. Als ware heb ik mijn ziel aan de duivel verkocht. Je wilt zeker weten voor wat, ik kon met de brede kant van mijn mond zeggen ik heb een man. Ik bouw aan een mooie toekomst en een verzekerde ouderdom. Althans daar ging ik vanuit, ik werkte me kapot om in ons onderhoud te voorzien.
“Ai baya, ik heb veel van mijzelf gegeven en genoeg terug gehad, dacht ik. Niet wetende dat het beter kon. Want kijk waar ik ben beland, aan het schavot, ik ga met de billen bloot. Ik kan wel huilen, die man, die sakasaka hij heeft me niet alleen verlaten, hij heeft mij totaal vernietigd, elke cent die er gespaard was heeft hij opgenomen en opgemaakt. Als ik je zeg, ik ben miljonair in de debet, zoveel schulden op mijn naam, je wilt niet weten, ik heb niet eens een rijbewijs maar heb een Mercedes op mijn naam. Vrouw, ik moet nu bewijzen dat ik nergens iets van afweet. Ondertussen is meneer aan het jola met zijn nieuwe liefje. Ik heb zolang mijn ogen gesloten voor wat er speelde, dat het nu te laat is om er verandering in aan te brengen.
“Ik zit hier en dan gaat er een film van vroeger aan mij voorbij, wan sari tori.
Ik ben na lang aandringen toch gevallen voor de charmes van Johan. Ik was jong, zie me zelf nog met een paardenstaartje want veel was het niet. Gelukkig mocht ik curly gaan zetten, dat heeft me haar laten groeien. Het heeft mij ook meer zelfvertrouwen gegeven. Ja, echt want ik was een bobo Mijn doelen, waren vrij hoog gegrepen, maar ik wilde laten zien dat ook ik hoger op de ladder kon komen als ik maar de juiste instelling had. Kijk waar ik nu sta, geen rooie cent, schulden zo hoog als de toren van Babel, geen enkel doel bereikt.
“Wat als …? Dat is het enige dat er door mijn hoofd gaat, wat als….
'Ik kan je zeggen, het doet pijn, vooral hier op mijn borst. ×