Fragment
Vroeger was mooi. Meestal zat Leon achter zijn computer en zat Leon wat computerspelletjes te spelen. Leon en Mark waren al ouder, Mark 25 en Leon 26 en ze hadden allebei nog nooit een vriendin gehad. Waarom ze op die leeftijd nog thuis bij hun ouders woonden was te wijten aan hun roekeloze drugsgebruik. Al hun geld ging op aan drugs. Leon was bij vlagen gekker dan Mark, maar Mark had zo ook zijn uitspattingen die hem weer boven zijn oudere broer deden verheffen. Vaders, de blaaskaak des huizes was altijd werken, als hij thuis kwam was hij meestal te chagrijnig om aan te spreken, beide broers konden die tijd dat vaders nog woedeaanvallen had nog niet tegen vaders opkijken als voorbeeld, maar dat zal zeker gaan veranderen, want vaders is wel degelijk een goed voorbeeld en dat konden Leon en Mark toen nog niet inzien. Waarom konden ze dat nog niet inzien? Want… vaders had loeiers van handen en daarom hadden wij aan hem den oorlog verklaard, hij was vijand nummer 1. Vanaf ons geboortejaar tot aan ons zeker wel 17de levensjaar waren Mark en Leon geen partij tegen de vijand. Hij was graag agressief en deed frustraties en irritaties aan één, twee of drie der familieleden graag af met een ordinair driftig handen en voeten offensief. Op de één of andere manier moesten we dat offensief weten te weren en dat was om in de foetushouding op de grond te gaan liggen, zodat hij alleen in de zwakke maagstreek de voetenpartij kon losgooien. Opvoeden doe je met de vuist moest hij gedacht hebben, want dan hoef je je hoofd tenminste niet te gebruiken.
×
Thuiswinkel Waarborg