Fragment
De zoektocht naar zingeving valt uiteen in drie categorieën. De eerste is dat onze acties voldoening geven - ze zijn zinvol voor ons in díe zin dat we het gevoel hebben dat we iets bereiken dat zinvol is. De tweede is onze latente mogelijkheden in ons wezen ontplooien. Misschien wordt de grootste wanhoop veroorzaakt door wat mensen voelen als falen om te worden wat ze hadden gehoopt te worden. Dit gevoel van mislukking wordt niet zozeer gevoeld op het gebied van het bereiken van dingen als wel op het gebied van wat men zelf geworden is, wat veel belangrijker is. De derde categorie is het verlangen om te begrijpen waarom dingen gebeuren zoals ze gebeuren; het is een dorst naar begrip, want het is een oorzaak van enorm verdriet in de ziel om te worden onderworpen aan situaties die men niet begrijpt, of om de zin van het hele leven niet te kunnen zien.
Ontoereikendheid wordt veroorzaakt door ons te identificeren met ons eigen zelfbeeld, erin verstrikt te raken, erin te worden beperkt en erin vast komen te zitten. We neigen er allemaal naar het gevoel te hebben dat we niet perfect zijn, dus wij staan altijd voor het probleem hoe transformatie te ondergaan, hoe te verbeteren. Je moet continu werken om jezelf te perfectioneren, net zoals een kunstenaar continu aan een kunstwerk zou kunnen werken om het steeds te verbeteren. Het probleem met de persoonlijkheid is echter dat we haar niet door onze wil kunnen transformeren, hoe graag we dat ook zouden willen; en toch weten we dat de grootsheid van mensen bestaat in meesterschap, het vermogen om hun leven te monitoren en te besturen, om 'in het zadel' te zitten. Het transformeren van de persoonlijkheid is subtieler dan dit impliceert; het lijkt meer op biofeedback dan op het uiterlijke werk van de kunstenaar.
×