Fragment
Beduusd keek hij rond. In zijn makkelijke stoel zat iemand die hij vaag herkende en zich tegoed deed aan de wodka. De man zette de fles op zijn knie, veegde met de andere hand langs zijn mond.
"Zo, weer bij je positieven?"
"Min of meer."
"Mijn mannen zijn wat overdreven ongeduldig, maar wel gedreven en gehoorzaam. Laat ik bij het begin beginnen; waar was jij vannacht tussen twee en halfvier."
"In m'n bed ..."
"Weer een fout antwoord!" greinsde de man.
"Ik kan natuurlijk ook een bad voor je maken, net als toen in Minsk, weet je nog?"
Ineens wist hij het weer, de angst tijdens waterboarding. Het bezoek aan de KGB waar hij eerst ondervraagd was over zijn tijd in Oekraine. Hij verstrekte uiteindelijk informatie over de laatste troepenbewegingen die hij wist.
"Dus zeg het maar", vervolgde de man, "waar was je?"
"De hond uitgelaten."
Meteen werd het touw nog strakker getrokken. Hij voelde een stekende pijn door zijn armen tot in zijn schouders. De officier stond op uit de stoel en kwam naar Fjodor. In zijn linkerhand had hij nog steeds de fles wodka. Hij nam nog een ferme slok, Fjodor kon de alcohol ruiken toen de man hem dichtbij in zijn gezicht uitlachtte.
"Je hebt niet eens een hond, vuile hond. Luister goed, ik zeg dit maar één keer. Ik kan je maken en breken, maar bedenk dat ik weinig geduld heb. We weten dat je vannacht in de buurt van de grensbunker bent geweest. Nu was het weer ook niet echt geschikt voor een aangename wandeling. Dus nu je laatste kans; vertel me precies wat je de afgelopen avond en nacht gedaan hebt en al het andere wat ermee te maken heeft. Je hebt precies een minuut, vanaf ... nu."
De KGB-officier haalde zijn pistool uit zijn holster en richtte het op het hoofd van Fjodor. De man nam nog een flinke slok van de wodka. Precies één minuut later klok een schot en zette hij de lege fles met een klap op de tafel.
×
Thuiswinkel Waarborg