Samenvatting
Elke predikant, elke pastor probeert in deze tijd een eigen vorm te vinden voor een relevant en effectief pastoraat. De rol van de pastor is altijd marginaal: hij of zij functioneert in de marge, aan de grens. Zijn werk is echter van centrale beteke-nis in het overbruggen van de grens tussen kerk en cultuur, tussen enkeling en gemeenschap, tussen mens en medemens.
Hoe kan de pastor in dit alles durven veranderen en toch zichzelf niet verliezen? Hoe onderscheidt hij zich van andere professionals, van andere hulpverleners, van andere theologen? Hoe oprecht moet hij of zij zijn in het vervullen van de rol van religieuze leider? Vraagt het ambt soms niet om doen alsof, om spel en tegenspel, om de juiste balans tussen spreken f zwijgen? Welke bijdrage levert de pastor aan het voort-bestaan van de gemeenschap waaraan hij leiding geeft? Die bijdrage bestaat vooral uit ruzie maken, het durven aangaan van conflicten die noodzakelijk zijn voor de voortdurende aanpassing aan veranderende omstandigheden en nieuwe communiteiten. Dat maakt de pastor ook kwetsbaar; hij is afhankelijk van degenen die kunnen en willen volgen. Hoe kan zijn weerbaarheid tegen teleurstelling vergroot worden?
Rein Nauta, hoogleraar godsdienst- en pastoraalpsychologie, ontwikkelt in Paradoxaal leiderschap een eigen en ge ende psychologie van de pastor. Het resultaat biedt prikkelende, inspirerende lectuur voor zowel aankomende en beginnende als ervaren pastores.