€ 21,95

ePUB ebook

niet beschikbaar

PDF ebook

niet beschikbaar

Onverwacht Einde

een psychologische toekomst thriller

Arno van Rooijen • Boek • paperback

  • Samenvatting
    Onverwacht Einde is het eerste deel van de Minglot-trilogie Thriller over klimaatverandering en overbevolking. Het verhaal speelt zich af op onze planeet in de stad Warnar op het noordelijk halfrond in een nabije of verre toekomst.

    Ten gevolge van de desastreuze klimaatverandering op de aarde is een brede strook van drieduizend kilometer rond de evenaar onbewoonbaar geworden. De gemiddelde temperatuur in deze streek is opgelopen tot boven de 50°C. In de steeds kleiner wordende bewoonde gebieden op het noordelijk en zuidelijk halfrond is overbevolking een groot probleem geworden.
    De autoriteiten van de stad Warnar pakken de problemen van de overbevolking op hardhandige wijze aan. Als mensen door ziekte of werkloosheid geen belasting meer kunnen betalen, worden zij verbannen naar buitengebieden.
    Verder ontdekt de hoofdpersoon Hans Minglot dat naast het uitzetten van mensen buiten de stad, ook veel (schijnbaar) gezonde mensen, onder verdachte omstandigheden, in de stad komen te overlijden. Hoe komt dit?.....🧐 Tijd voor een onderzoek!
  • Productinformatie
    Binding : Paperback
    Distributievorm : Boek (print, druk)
    Formaat : 148mm x 210mm
    Aantal pagina's : 253
    Uitgeverij : Schoutenhoeck
    ISBN : 9789464065305
    Datum publicatie : 01-2021
  • Inhoudsopgave
    niet beschikbaar
  • Reviews (7,8 uit 2 reviews)
    Wil je meer weten over hoe reviews worden verzameld? Lees onze uitleg hier.

    15-04-2021
    Verrassend
    Een spannend en verrassend boek. Dat je het liefste in èèn adem uitleest. De eerste hoofdstukken moet je even wennen en kennismaken met de personages. Vaak als een boek voorspelbaar is, sla ik een bladzijde of passage over. Dat was met dit boek absoluut niet het geval. Ben benieuwd naar het volgende deel!


    Geplaatst door uit Zuid holland , leeftijd 60-69
    Waardeert het boek met een 8.5 uit 10


    25-02-2021
    Met genoegen gelezen
    De scenes op Mars (p.71 e.v.) (p.142 e.v.) zijn sterk, spannend en ook nog een soort van actueel! Het verloop van het onderzoek naar Phibonac is spannend. Het voortbewegen van de mensen is goed gevonden, in TAV’s en het “zweven” op stuwraketjes. Daar had ik graag meer beschrijvingen van gezien. Het contrast tussen Noord-Atlantic en de Outlands is overtuigend beschreven, door het boek heen. Ik had graag eerder dan pas op p. 122 willen weten dat alle bewoners een chip dragen, hoewel dat was op te maken uit de commandotoren(s) Burgerbescherming (p. 36) / unit Beveiliging ( p.131) met de groene en rode lampjes. Gelukkig komen vrouwen als wetenschappers voor in het boek. Wat jammer dat toch vrouwen “veroverd” worden (p.132), (p.154), (p.229), en “vrouwtje verwennen” tot de uitspraken behoort. (p.208). De intermezzo’s van de grutto zijn poëtisch. Humoristisch vond ik de airco in ondergoed en de verjongingskuur (p.30). Ook leuk dat de mensen tot op hoge en zeer hoge leeftijd actief en vitaal zijn. De werking van Drankmachine, (p.136) Fruitmachine en cookingmachine blijft wat vaag.


    Geplaatst door
    Waardeert het boek met een 7 uit 10

€ 21,95

niet beschikbaar

niet beschikbaar



3-4 werkdagen
Veilig betalen Logo
14 dagen bedenktermijn
Delen 

Fragment

Na een half uurtje gaan de fraaie appartementencomplexen aan weerszijden van de weg over in betonnen, kleurloze blokkendozen met kleine raampjes, een teken dat we de rand van de stad naderen. Na enige tijd vallen er tussen de betonnen woningen steeds meer gaten, waar de wind vrij spel heeft en wervelwinden het huisvuil en stof doen opwaaien. Schaars geklede kinderen spelen met een bal. Verderop vermaken kinderen zich in een verroeste TAV. Ik weet wat er komen gaat, maar iedere keer verbaast de aanblik van de naderende grens me weer. Honderd meter voor ons houdt de weg abrupt op en doemt een metershoge muur van gras op. De stadsgrens. Ook Linda is onder de indruk en pakt mijn hand vast. We stoppen even om dit indrukwekkende tafereel goed in ons op te nemen. De hoofdweg gaat over in een platgetrapt zandpaadje met aan weerszijden gras en onkruid. We passen onze snelheid aan. Zo zweven we met een snelheid van 10 km per uur op een hoogte van 20 cm boven het pad. Na een uur zien we in de verte een zwerm kraaiachtige vogels. Ze eten van een kadaver. Als we de plek naderen, vliegen de vogels verschrikt weg en zien we het halfvergane lijk van een jonge man. De helft van zijn lichaam is al weggevreten.
‘De arme stakker heeft de Outlands niet meer kunnen bereiken’, zeg ik tegen Linda. Ze trekt een vies gezicht en zegt:
‘Waarschijnlijk ziek en zijn medicijnen niet meer hebben kunnen betalen, niet tot last van zijn familie willen zijn en geprobeerd in de Outlands te komen.’
We laten het lichaam achter ons. Over ongeveer een uur zullen we de afvalbergen van de Outlands in zicht krijgen. Boven ons vliegen regelmatig Garbage Vehicels, om afval weg te brengen.
Het gaat schemeren. We verhogen onze snelheid om de poorten van de Outlands te kunnen bereiken voordat de duisternis invalt. ×
SERVICE
Contact
 
Vragen