Fragment
Het is zaterdagmorgen 19 augustus 2023 als ik om zeven uur de trap afloop en in de keuken naar het ontbijt ga. Het geurt naar lekker vers brood, echte boter, kaas en eigengemaakt marmelade. De gastvrouw heeft goed gezorgd. Ook heb ik goed geslapen. Ik ben een paar keer wakker geweest van kramp in mijn rechterbeen. Na wat oefeningen en een paracetamol kon ik mijn slaaptoer voortzetten. Na het ontbijt betaal ik voor de overnachting en bedank de gastvrouw voor de goede zorgen. Ik hoop dat ze haar levensdroom nog vele jaren mag voortzetten, het zorgen voor mensen. De dochter en een kleinkind kom ik tegen in de deurgang. Wij groeten elkaar. De dochter gaat vandaag weer helpen om de kamers in orde te brengen. Vanavond komen er weer nieuwe gasten.
Tegen acht uur loop ik langs het restaurant waar ik gisterenavond heb gegeten. Het is nog gesloten. Mijn route gaat dieper het Rauristal in. In het routeboek staat “hoe verder je het Rauristal in wandelt, des te mooier het landschap wordt”. Het routeboek vertelt zeker geen onzin. De ochtendmist trekt op als ik over een lang fiets-wandelpad onderweg ben naar Bucheben. Koeien maaien het gras voor de voet weg. De lucht is stralend blauw en de zon wordt almaar sterker. Het water kabbelt door een brede bach. Je kijkt vanaf hier kilometers ver het dal in met als stip aan de horizon de rotsformaties van het hooggebergte. Ze zijn hier en daar belegd met sneeuw op de flanken. De natuur is hier zo intens mooi. Als ik een stuk hoger ben gekomen bruist het water in hoge versnelling omdat het hier behoorlijk afloopt. In een bocht ga ik in het gras liggen om er een foto van te maken. Ik moet opletten dat mijn mobiel niet in het water valt. Jammer dat je niet alle beelden kunt verzamelen om ze mee naar huis te nemen.
×
Thuiswinkel Waarborg