Fragment
“Een laptop in de kruipruimte?” Niels had de telefoon gelijk opgenomen.
“Wat zei Alice in Wonderland ook alweer? ‘Curiouser and curiouser’?”
“Wat mij verbaast, Alice, is dat op de laptop een sticker met Lottes naam geplakt zat, terwijl Lotte zelf in het bos gevonden is!”
“Dat is inderdaad raar. Maar misschien heeft Mirjam Lottes laptop ook wel gejat en is dit haar geheime rovershol. Heb je gekeken of er ook horloges lagen?”
“Ja, maar ik zag verder niets liggen. Ik heb echt goed gekeken. Dit lijkt me ook geen locatie voor Mirjam. Een vrouw als zij zou beslist niet gezien willen worden met allemaal spinnenwebben in haar haren.”
Laufey plukte met een vies gezicht nog een spinnendraad achter haar oor vandaan. “Ik ben gelijk naar buiten gelopen om je te bellen. Ik denk dat het het beste is als ik nu naar Dennis ga.”
Niels dacht razendsnel na. “Nee! Wacht.”
“Hè?”
“Bel hem nog niet. Dat kan later altijd nog. Ik wil eerst kijken. Misschien kan deze laptop ons wat meer vertellen over de hack op Islasec.”
“Maar Niels! Misschien heeft de politie dit wel nodig voor die moordzaak! We kunnen toch niet met bewijsmateriaal gaan rotzooien? Dat gaat echt tegen onze beroepscode in.”
“Luister, ik wil die laptop. Als je het ding naar me toebrengt, dan kan ik een exacte kopie van het geheugen maken. Ik kan dat doen zonder iets aan de laptop te veranderen. Ik laat alles intact en beschadig niets. Niemand zal weten dat ik die kopie gemaakt heb. Vervolgens kun je hem terugleggen en die rechercheur bellen, terwijl ik het geheugen op bijzonderheden kan doorzoeken.”
Ze aarzelde.
“Toe, Laufey! Dit is misschien de enige manier om aan bewijs te komen over onze hacker! Ik beloof je om geen sporen achter te laten. Ik heb hem maar héél even nodig! Héél even!!”
Ze hoefde Facetime niet aan te zetten om te weten dat zijn ogen straalden van verlangen. Ze herkende het gevoel enigszins. Een uitdaging, een puzzel om je tanden in te zetten en je zinnen mee te verzetten. Een van de weinige gelegenheden dat Niels niet opgesloten zat binnen de grenzen van zijn angststoornis, maar in een stormachtig avontuur belandde van programma’s, codes en data. Ze dacht aan de hacker en de mail over de Van Gelders. “Nou, goed dan.”
“Yessss!”
“Maar wees wel voorzichtig! Maak er geen vingerafdrukken op. Ik heb geen zin om van illegale dingen beschuldigd te worden vanwege jouw grijpgrage hackertengels.”
×
Thuiswinkel Waarborg