Grenzeloze Verzorgingsstaat

De Gevolgen van Immigratie voor de Overheidsfinanciën

Jan H. van de Beek, Hans Roodenburg, Joop Hartog, Gerrit W. Kreffer • Boek • paperback

• Samenvatting
  Dragen immigranten meer bij aan de overheidsfinanciën dan zij ervan profiteren? Of trekt onze verzorgingsstaat juist immigranten aan die daar bovengemiddeld gebruik van maken? Is immigratie nodig om de kosten van vergijzing te helpen dragen? Wat is de rol van onderwijs en van culturele factoren bij dit alles? En hoe zit het met de tweede generatie?
  Een multidisciplinair team van vier ervaren onderzoekers zocht het uit. Zij konden beschikken over unieke geanonimiseerde microdata van het Centraal Bureau voor de Statistiek over alle inwoners van Nederland. Het resultaat is dit boek, met de veelzeggende titel Grenzeloze Verzorgingsstaat. Het geeft niet alleen antwoord op de gestelde vragen, maar bevat ook een schat aan niet eerder gepubliceerde informatie, en trekt – soms verrassende – beleidsrelevante conclusies.
  Dit type onderzoek wordt overal in de westerse wereld uitgevoerd. Het Nederlandse Centraal Planbureau deed het, zij het veel minder diepgravend, in 2003. Minister van Financiën Zalm uitte daarvoor toen zijn waardering. Dat geldt niet voor zijn opvolgers die in antwoord op Kamervragen verklaarden geen behoefte te hebben aan dit soort informatie. Naar de achterliggende reden kan men slechts gissen. Is het de ongemakkelijke boodschap van Grenzeloze Verzorgingsstaat? Die luidt namelijk dat als de immigratie qua omvang en samenstelling zo doorgaat, de Nederlandse verzorgingsstaat onhoudbaar wordt.
• Productinformatie
  Binding : Paperback
  Distributievorm : Boek (print, druk)
  Formaat : 210mm x 297mm
  Aantal pagina's : 276
  Uitgeverij : Jan H. van de Beek
  ISBN : 9789083334806
  Datum publicatie : 05-2023
  
• Inhoudsopgave
  niet beschikbaar
• Reviews (9 uit 2 reviews)
  Wil je meer weten over hoe reviews worden verzameld? Lees onze uitleg hier.

  
  

  12-10-2023
  Ook gevoeligheid kent grenzen
  Immigratie lijkt een onschuldig woord. Als immigratie voorzien wordt van het etiket 'arbeidsmigratie', dan is een relevant aantal politieke partijen bereid dat te duiden als 'het tegengaan van vergrijzing'. Ondanks het feit dat veel onderzoeken dat tegenspreken. Zodra het etiket 'asiel' aan de orde is, dan blijkt het onbespreekbaar. Immers wetten en verdragen schrijven voor dat Nederland gewoon ieder die zich meldt, al of niet met papieren, moet wegen. Formeel heet dat 'in procedure zijn'. Geheel afwijkend van wat in andere Europese landen ter zake geschiedt, mondt het Nederlandse toelatingsbeleid uit in 70 - 80 % kans op toelating. De instroom, lees bevolkingsaanwas is dermate opvallend dat er noodzaak is daarvan een ernstig politiek issue te maken. In de afgelopen jaren is dat nauwelijks aan de orde geweest. Het rapport van Van de Beek et al. verschaft beleidsmakers alle handvatten om de bevolkingsaanwas veroorzaakt door immigratie, in te perken. Geheel terecht komt Van de Beek et al. tot de conclusie dat de verzorgingsstaat die Nederland zegt te zijn niet langer houdbaar is. Of korter gezegd: toenemende druk op de overheidsfinanciën. In 2016, zo zegt het rapport, bedroeg het [netto] beslag op de overheidsfinanciën circa 17 miljard. Bij ongewijzigd beleid loopt dit op tot 50 miljard. Bedragen waarover best mag worden nagedacht. Het einde van de verzorgingsstaat? Zeker bij ongewijzigd beleid zal er welvaartsverdunning optreden, met z'n allen worden we armer nog los van de ontwrichtende cultuurverschillen die ontstaan door immigratie [zie Ruud Koopmans]. De vraag moet gesteld worden: is het vluchtelingenverdrag van 1951 nog bij de tijd? Het rapport Van de Beek et al. kennend impliceert het antwoord. Dat luidt: 'neen'!
  
  

     Harde feiten
     Nuchter, zakelijk
     geen
  
  Geplaatst door AWM van de Wiel uit Klimmen , leeftijd 70+
  Waardeert het boek met een 10 uit 10

  ---

  
  

  13-08-2023
  Grenzeloze Verzorgingsstaat
  Een studie die zeer beleidsrelevant is, ofschoon dit door een meerderheid van de Tweede Kamer wordt ontkend. Zij wil de feiten niet kennen, want dan zou men "the victim blamen". Uit de studie de Asielloterij van C.A. Koopmans blijkt evenwel dat 60% van de asielzoekers vrijwillig emigrant is, en dus niet voldoet aan de eisen van het Vluchtelingenverdrag uit 1951. Toch wordt in Nederland in 2022 78% van de asielaanvragen ingewilligd. Kortom 60% is geen "victim" maar een groot deel daarvan krijgt toch asiel in Nederland. Van het "blamen the victim" is dus in deze studie geen sprake. Dat geldt sowieso niet voor arbeidsmigranten.Bovendien kan er beter gestuurd worden op immigratie, als je de feiten kent.
  
  

  
  Geplaatst door F. Maessen uit Rotterdam , leeftijd 70+
  Waardeert het boek met een 8 uit 10