Fragment
Lijden ligt aan de wortel van ons bestaan.
Het is niet een straf,
het is een uitgangspunt.
Hans Korteweg Uit: ‘Zonder Einde’
We leven in een tijd waarin vrijwel alles maakbaar lijkt. Je gelooft dat je kunt worden wie je wilt zijn, hebben wat je wilt hebben en bereiken wat je wilt bereiken, als je er maar helemaal voor gaat. Wellicht probeer je daarnaast aan verwachtingen te voldoen die zowel in werk als privé aan je gesteld worden. Je probeert het leven zo aan te sturen dat jij en je omgeving tevreden zijn. Er is geen tijd of rust om stil te staan bij wat je voelt en wat je diep van binnen bezighoudt. Rust en tijd zijn een zeldzaam goed. Zelfs de zondagsrust gaat er langzaamaan door de lokroep van de koopzondagen. Je hoeft je zeker niet te vervelen. Maar of je op deze manier werkelijk vervuld raakt, is maar zeer de vraag.
Ieder mens heeft de fundamentele behoefte zich veilig en lekker te voelen. Je wilt fijne gevoelens ervaren zoals plezier, opwinding en liefde. Deze gevoelens geven energie en zin aan het leven. Je wilt geen vervelende emoties ervaren zoals verdriet, boosheid, angst, wanhoop, schaamte, onzekerheid of machteloosheid. Deze emoties geven spanning en zijn moeilijk om mee om te gaan, dus negeer of onderdruk je ze. Maar daarmee zijn ze nog niet weg. Door controle uit te oefenen op je emoties probeer je jezelf als het ware te overwinnen. Dat kan een uitputtende strijd met jezelf worden. Een strijd tussen wie je wilt zijn en wie je bent.
Toen ik op mijn achttiende het ouderlijk huis verliet, leefde ik in de veronderstelling dat ik overal tegen kon. Mijn gevoeligheden lagen verborgen achter een muur van zogenaamde nuchterheid. Ruim tien jaar later besloot ik mijn wereld achter de muur te gaan onderzoeken, omdat ik mijn leven leeg en doelloos ervoer. Ik ontdekte mijn gevoeligheid voor veel zaken en moest mijn zelfbeeld veranderen van een nuchtere persoon in een gevoelig persoon. Mijn veronderstelling dat ik overal tegen kon, was niet waar. Het maakte het leven er niet makkelijker op, maar wel levendiger.
Je wilskracht kan sterk zijn, maar het zal je nooit lukken je emoties en gevoeligheden weg te nemen. Je kunt die hooguit tijdelijk onderdrukken of wegredeneren. Je kunt jezelf niet overwinnen, maar je kunt wel leren jezelf te accepteren met al je gevoelens en gevoeligheden.
Ik hoop een boek geschreven te hebben dat voor iedereen leesbaar en toegankelijk is. Een boek dat ik destijds zelf graag had willen lezen, omdat ik al jong het contact met mijn emoties kwijt was en een lange weg heb doorlopen om ze te herkennen, erkennen en te kunnen uiten. Daarnaast kom ik in mijn werk veel mensen tegen die geen idee hebben hoe emoties een rol spelen in hun werk en leven. Dit boek is voor iedereen, jong en oud, van timmerman tot en met advocaat, die zichzelf beter wil leren begrijpen, die worstelt met emoties en er niet goed raad mee weet. Het is ook bedoeld als ‘wake-up call’ voor mensen die te weinig hun gevoel laten spreken, die zichzelf rationeel en nuchter noemen. Het is vreemd dat we in de westerse samenleving zo weinig aandacht besteden aan emoties tijdens de opvoeding, opleidingen en op het werk, want het gaat ieder mens aan. Veel mensen denken dat emoties bij voorbaat irrationeel en dus niet functioneel zijn, maar emoties hebben hun eigen wijsheid die je kunt leren begrijpen. Ze staan ten dienste van je gehele welzijn. Emoties worden pas irrationeel wanneer je ze langdurig negeert, want dan komen ze vervormt naar buiten.
×
Thuiswinkel Waarborg