Fragment
Triva en Odell liepen door het kampement.
Het moment waarop ze zo lang gewacht hadden was nabij, en nu het zover was voelde het bezwaarlijker dan gedacht.
Angst, voor wat onvermijdelijk ging gebeuren, was groter dan woorden van voorheen blijk gaven.
Onrust vulde het hart, en de stilte was een bewijs voor de innerlijke gespannenheid of misschien zelfs de aanvretende twijfel.
Samen gingen ze op een strobaal onder een afdakje zitten.
De regen viel nog in alle hevigheid uit de hemel. De wind bracht de eerste doodsgeuren over Gúllin, verraadde de komst van Salmárs legers al voordat ze bij oog te vatten waren.
Jasyfá rende voorbij, maar de jongelingen bemerkten het niet door het tumult om hen heen.
Krijgers van Simral en Dornoch liepen kris kras door elkaar en begaven zich richting de zuidzijde van het dorp. In ordelijk chaos marcheerden ze uit de pas naar de plek waar de dood dichterbij was dan ooit. De gezichten van de voetsoldaten stonden strak en vertoonden geen enkel teken van verscheidenheid.
×