€ 17,50

ePUB ebook

niet beschikbaar

PDF ebook

niet beschikbaar

De goede dood als fictie

de kritische visie van literatuur op euthanasie en hulp bij zelfdoding

Wouter Schrover • Boek • paperback

  • Samenvatting
    In "De goede dood als fictie" staat de kritiek van literaire teksten op euthanasie en hulp bij zelfdoding centraal. Aan de orde komt werk van, onder anderen, Michel Houellebecq, José Saramago, Daniel Kehlmann en Vonne van der Meer. De romans en verhalen van deze auteurs bevragen bekende standpunten over levensbeëindiging en engageren zich met veelgebruikte argumenten over dit thema. In het verleden heeft literatuur altijd een appel gedaan op de lezer om zich te verhouden tot de dood en het levenseinde; "De goede dood als fictie" toont dat dit in de huidige tijd niet anders is, ook of misschien wel juist waar het gaat om omstreden praktijken als euthanasie en hulp bij zelfdoding.

    Wouter Schrover (1985) studeerde letterkunde in Leiden en Amsterdam en promoveerde in 2015 aan de Vrije Universiteit op een studie naar de verbeelding van levensbeëindiging in literatuur en film.
  • Productinformatie
    Fragment : Download Fragment
    Binding : Paperback
    Distributievorm : Boek (print, druk)
    Formaat : 128mm x 182mm
    Aantal pagina's : 134
    Uitgeverij : Alba & Sapete
    ISBN : 9789082604603
    Datum publicatie : 01-2017
  • Inhoudsopgave
    Inleiding
    Hoofdstuk 1: Ja tegen het leven | Autonomie en barmhartigheid
    Hoofdstuk 2: Ongekend? | Oordeelsvorming over de patiënt
    Hoofdstuk 3: Leven in de verdrukking | Het hellende vlak
    Hoofdstuk 4: Een geschil over een verschil | Levensbeëindiging en laten sterven
    Besluit
    Noten
    Bibliografie
    Verantwoording
    Namenregister
  • Reviews (0 uit 0 reviews)
    Wil je meer weten over hoe reviews worden verzameld? Lees onze uitleg hier.

€ 17,50

niet beschikbaar

niet beschikbaar



3-4 werkdagen
Veilig betalen Logo
14 dagen bedenktermijn
Delen 

Fragment

In Nederland is er de laatste jaren veel aandacht uitgegaan naar de mogelijkheid van levensbeëindiging bij psychisch lijden, bij dementie en in situaties van voltooid leven. Maar hoe kunnen we zeker weten dat iemand daadwerkelijk uitzichtloos en ondraaglijk lijdt in deze gevallen? En hoe weten we dat de doodswens van de betrokkene autonoom is? Zijn dit geen situaties waarin dit zeer lastig te bepalen is? Leert de bespreking van "De enige waarheid", "Het refrein is Hein" en "Moedermelk" niet juist dat we sceptisch moeten staan tegenover het vermogen om het lijden en de eigenlijke wens van een persoon vast te stellen? En is het – "De kaart en het gebied" en "Rosalie gaat sterven" in ogenschouw nemend – überhaupt niet raadzaam om te accepteren dat het sterven niet volledig maakbaar is, om afhankelijkheid van anderen te omarmen in plaats van te verwerpen en om in te zien dat de dood afdwingen geen recht doet aan de fundamentele waarde van het leven ×
SERVICE
Contact
 
Vragen