Samenvatting
Als Han als zesjarige beseft dat haar moeder dood is, neem ze zich voor een moeder voor haar zusjes te zijn. Dat is een geheim, dat mogen de tantes die haar verzorgen niet weten. Het levert een ambivalente houding op: aan de ene kant is ze behulpzaam en wil ze gewaardeerd worden, aan de andere kant is ze ongehoorzaam, omdat ze de tantes niet wil aanvaarden als opvoeders.
Als ze kinderen krijgt, is ze blij zelf moeder te zijn, maar verlangt ze nog zo naar haar moeder dat ze verlangt naar de dood. In gesprekken met een psychiater leert ze de psychiater te vertrouwen en haar moeder los te laten.
Pas daarna komt ze toe aan het gemis van haar vader, die tegelijk met haar moeder overleden was. In cursussen van een spiritueel psychotherapeut beleeft ze zijn overlijden opnieuw. Dan is er ruimte voor zelfstandigheid en zoekt ze naar een wereldbeeld, waarin haar ervaringen een plaats kunnen krijgen.