Samenvatting
Benton de Reus van Matawai (originele titel: De lange maar niet eenzame weg) heb ik geschreven eind jaren negentig om mijn trauma’s (PTSS) te verwerken die ik heb opgelopen tijdens de binnenlandse burgeroorlog, die van 1986 t/m 1992 plaatsvond in Suriname.
In de nacht van 21 op 22 juli 1986 werden 12 soldaten, waaronder een onderofficier en ik, gegijzeld te Stolkersijver door de Junglecommando, nu vicepresident van Suriname. Ik ben door die gewelddadige gijzeling dichtgeklapt en voorgoed geschaad. Kortom, ik kan mijn leven niet meer leiden zoals ik dat normaal zou doen en graag zou willen. Praten over mijn gijzeling is niet makkelijk voor mij, daarom heb ik mijn traumatische ervaring (mijn gijzeling) van mij afgeschreven. Dankzij het verwerken van mijn gijzeling in een verhaal kan ik dingen nu op een rijtje zetten, iets wat ik met professionele therapie niet kon bereiken.
Ik ben daarom ook ontzettend dankbaar dat mijn goede vriend Denny Carter en zijn vrouw Anika, mij hebben geholpen om mijn verhaal uit te brengen in een boek.
Denny is degene die tussen zijn eigen schrijven van zijn nieuwe boek “De Stem in mijn Hoofd” tijd heeft vrijgemaakt om mijn verhaal te corrigeren/herschrijven, voorzien heeft van een nieuwe titel en mijn verhaal heeft gepubliceerd.
Verder heb ik over mijn gijzeling (de binnenlandse strijd) geschreven om te vertellen hoe het er echt aan toe is gegaan; maar ook dat anderen, met name mijn familie, de familie van de gegijzelden, de gegijzelden, vrienden, kennissen, maar ook een ieder die interesse heeft in wat er echt is gebeurd tijdens de binnenlandse burgeroorlog mij kunnen begrijpen, begrijpen wat er in mij omgaat en wat ik heb meegemaakt.
Thuiswinkel Waarborg