Fragment
Orpheus draait de rode vloeistof in zijn glaasje rond. De twee koks staan er zenuwachtig bij. Eén van de twee heeft zweetpareltjes op zijn voorhoofd. De ander heeft een trillende pink.
Orpheus snuift het aroma op. Zijn neus blijft boven het glaasje hangen terwijl hij zijn ogen sluit en wegdroomt. De beide koks ontspannen iets.
Hij opent zijn ogen weer en kijkt me aan.
‘Deze is afkomstig uit Polynesië. Ik heb haar speciaal laten overvliegen. Eén meter vijftig, achtenveertig kilo, een hint van kokos met een zilte ondertoon van de Stille Oceaan. Exotisch, gerijpt in de volle zon.’
Hij drinkt zijn glaasje in één teug leeg. Ik volg uit nieuwsgierigheid. De slok smaakt exact zoals hij het beschrijft. Even lijkt het alsof de kamer op en neer deint als de golven van de oceaan, dan is de illusie alweer voorbij. Ik ben geïntrigeerd.
×